HAIKU

 Dzwoneczki koshi.

Powracają wspomnienia.

Brak odpowiedzi.

 

Dzwoneczki koshi.

Słońce spomiędzy liści.

Serce zamilkło.

Woale światła opadły miękko.
Zwinęły się wśród suchych liści.
Wieczór gra delikatnie półmrokiem.
Jak dzwonki Koshi.

 Opowiedz mi drzewo...

Opowiedz mi wodę...

Opowiedz mi powietrze...

Ścięty pień drzewa.

Kto opowie o lesie,

Gdy nie ma ptaków...?

Liść z kroplą rosy -

Kołyska nieutulonej

Chwili poranka.

Widzę jej ręce.

Przelewa wodę.

Aż tyle mam do życia.

Przeczytałam list.

Słowa z okruchów chleba.

Karmię gołębie.

Bo życie polega na tym, by nie patrzeć wstecz, ale widzieć, dotykać i czuć całym sobą tę chwilę, w której właśnie jesteś i zanim zniknie, z niej wziąć co najlepsze do stworzenia chwili następnej. A gdy nie zdążysz stworzyć tak pięknej chwili, jak zamierzałeś, po prostu przyjmij tę nową, w której jesteś i weź z niej co najlepsze...