JAKI PIĘKNY JEST ŚWIAT

 Jaki piękny jest świat

Chcę go z Tobą dziś dotknąć

Chociażby w morzu zła

Ta miłość którą masz

Wydała się kroplą

Chcę dziś z Tobą się śmiać

Chociaż inni zazdroszczą

I chociaż w morzu zła

Ta miłość którą mam

Wydaje się kroplą

ZAPOMNIAŁA SIEBIE

***
Zapomniała siebie.
Odeszła myślami, byle dalej od rozpaczy.
Zaplątała się w krzaki. Cierniowe. A tak kusiły kwiatami. Zapachem. Kolorem.
Śpiewem ptaka w majową noc.
A słowik śpiewał gdzie indziej.
Zapomniała ...

SYSTEM

ODPOWIEDŹ

         

Granitu stos

Żelazny krzyż

To wszystko co zostanie po mnie

I jeszcze czyjś pamięci błysk

Jak przypadkowy uścisk dłoni

Rozrzucam swoje dni na wiatr

I sam rozwiewam się

Na cztery strony nieba gnam

Popatrz nie ma mnie

Odchodzę szukać odpowiedzi na mój lęk

Nie pytaj mnie

Dlaczego tak

I nie okłamuj samotności

Uczysz się żyć jak kiedyś ja

Na skraju bólu i miłości

Nie pytaj po co iść lecz żyj

Po prostu uwierz mi

Każdemu droga dana jest

Tylko otwórz drzwi

Poszukaj tutaj odpowiedzi na twój lęk

Mija mój czas

Nadejdzie twój

To kolej rzeczy nieuchronna

Rośnie twój bunt w potęgę zmian

Których nikt wcześniej nie dokonał

Wyciągnij teraz dłoń do gwiazd

Chociaż poparzysz się

Przed nowym ogniem marzeń i zdrad

Już nie cofaj się

Póki nie znajdziesz odpowiedzi na swój lęk

POCIĄGI

Na peronach stoją ludzie

Czasem chodzą

Czasem śpią

Jedni chcą daleko daleko stąd uciec

A dla innych to ich dom

Czekam wciąż

Nocny ekspres spóźnia się

Znowu ktoś przyjechał

Ktoś już odjeżdża

Nagle w biegu skacze ktoś

Życie toczy się po torach

Toczy się

Twój pociąg pędzi

Przez nieznane

Zawsze inne

Zawsze nowe dnie

Widok za oknem zmienia się

Na wielkich dworcach

Małych stacjach

Tyle różnych twarzy

Tyle wspólnych marzeń

Więc nie traćmy czasu

Przecież dobrze wiesz

Ta podróż kiedyś skończy się

Gdy spotkamy się na dworcu

Gdy w pośpiechu miniesz mnie

Zapamiętam uśmiech odbity w słońcu

Jedną z wielu drobnych chwil

Każdy z nas

Każdy pociąg ma swój cel

Ważne aby jechać

Patrzeć by widzieć

Słyszeć stukot kół i serc

HORYZONT

Nie planowałem

Żadnych zmian

Byłem sam

Pusty jak

Wielkie nic

Nim cię spotkałem

Nie wiedziałem dokąd iść

Drogowskazem twoich rąk

Poza linię horyzontu

Miałem dojść

Jak to się stało

Jeden gest

Jeden błysk

Znikający zachodem dzień

Świat przewędrował

Na niewidzialny brzeg

Odleciałaś z biegiem chmur

Odpłynęłaś

Lecz bez moich snów

Daleko stąd

O cały wiek

O jeden krok

A może szept

Gdzieś tuż obok mnie  płynie rzeka nocy

SŁODKO-GORZKIE

                      

Zbyt gorzkie są łzy, by je lać                        

Zbyt szare to niebo zimowe                         

Mym nutom łagodność chcę dać                  

Zatrzymać pędzące bemole                          

Nie chowam głowy w poduszkę                  

I zbieram, co rozsypane                                

Ziarno od ziarna – mądrość, głupotę             

Oddzielam tak, jak potrafię                           

Nie słucham, co o mnie mówią                                            

Powoli krok zmieniam w taniec                               

Nuta do nuty – radość i smutek                   

To serce mi rytm podaje                               

Zbyt słodkie są łzy , by je pić                                   

Zbyt jasne to niebo wiosenne                                   

Mym nutom dzień w dzień chce się żyć                  

Zatrzymać to, co wciąż zmienne