zaNIM

fot. Jacek Woźny

Zanim zniknę za Nim
chcę zatrzymać się
w otwartych drzwiach
by świat oślepł
Jego światłem

Nie wierz mi na słowo

Wejdź
i spłoń
ze mną

GRAFOMOTORYKA

Jestem linią ciągłą

która czasem zrywa się do lotu

i wraca

Zapisem historii życia

moją ręką

złączoną z dłońmi

tych za mną

i przede mną

Ile kropek rozdzieli nasze trwanie

Ile zatrzymań połączy nas

w przyczynowo-skutkowy ruch

nigdy

niekończącej się

ciekawości

Księżycowa ścieżka światła

ODMOWA

Po drugiej stronie lustra są moje tęsknoty,

po tamtej, bo po tej odwagi mi brak.

Po drugiej stronie rzeki są słoneczne wschody,

po tamtej, bo tutaj zmierzch przykrywa świat.

Po drugiej stronie słowa jest Twoja odpowiedź,

po Twojej, choć dla mnie...

Nie, nie chcę jej znać.

TĘSKNOTA

...i dreszcz zimowy

otulam myślami o Tobie...

Spadająca gwiazda

jak łza uciekająca

przed bezdusznym hyclem

co wyłapuje rozwłóczone żale

Szwendają się po ciemnych

zaułkach serca

wtykają wilgotne nosy

w szpary między wczoraj a dziś

Nie dają się pogłaskać

Nie miałam czasu ich oswoić...

fot. Jacek Woźny

Z  DALEKA

Za każdym razem, gdy odwracam się od Ciebie
To odwraca się moje ego
To spycha Cię w dół moja pycha
To mój umysł buduje mury przekonań i racji
Za każdym razem, gdy odwracam się od Ciebie
Moje serce kurczy się
Za każdym razem, gdy odwracam się od Ciebie
Odwracam się od mojej duszy

TELEGRAM

czuję dreszcz przenikający przez ciało

telegram z podświadomości

zbyt szybkie do odczytania

sygnały Morse'a

i znowu

jak ponaglenie

bezradnie pozwalam ciału zmieniać temperaturę

zmykam oczy

by zobaczyć ścieżki w ciemności

zimna ściana

przytula się do mojego ramienia

w geście wsparcia

poczuj to na chłodno:

nie  wiem

MARCOWE MIGDAŁY

 

***

Migdałowe drzewa kwitną

w innej strefie

w innym marzeniu

Wszędzie

tylko nie tu

gdzie pod zwalonym pniem

w zdeptanej trawie

ktoś wypluł

gorzkie migdałowe pestki

Tu nie wykiełkuje

różowy wielopłatek

i nie otuli

miękkim kobiecym zapachem

mojej tęsknoty za wiosną...

***
Chcę ulepić człowieka
z lepkiej materii moich potrzeb
które czepiają się wszystkiego
co na wyciągnięcie ręki
i wyobraźni

Chcę dotykać jego
nierówności i niedoskonałości
wygładzać i prowadzić
jego palce po powierzchni
jego uczucia do głębi

Chcę go mieć
na własność
i nie mieć
by wracając, potwierdzał
moją niepewność
miłości

Boję się
zaryzykować pewność

***
Jeżeli nie mam siebie
dla siebie
Kim jestem?
Piłką rzucaną z rąk do rąk...?

Jeżeli nie wiem
kim jestem
Czym różnię się
od pyłku kurzu w smudze światła?

Jeżeli różnica
jest tylko złudzeniem
nabytym drogą kropelkową podczas ucieczki z raju
Jak wrócić
do własności bezgranicznej siebie?

ŚWIATOBRAZY / AUTOPREZENTACJA

fot. Jacek Woźny