środa, 1 stycznia 2020

dla Jacka Kleyffa...


Jeden jest rytm

Wydech i wdech

Więcej nic

A my

Na swoich huśtawkach

W równoległych światach

W jeden rytm

Bujamy

Nasze sny


Autor:

wtorek, 31 grudnia 2019

piosenki dla DE MONO

No bo jak / De Mono - płyta: Reset


autor tekstu: Iwona Kubiaczyk
autor muzyki: Andrzej Krzywy

Tak dobrze mi przy tobie
Wśród drzew, w zapachu mokrych traw
W małe dłonie łapiesz słońce
A powietrze twoim śmiechem gra

Gdy dorośniesz chciałbym
Dać ci świat
W którym można pięknie żyć
W którym wciąż
W środku lasu śpiewa ptak
No bo jak
Jak w oczy spojrzę ci?

Nim Ziemi tchu zabraknie
Na dnie plastikowych rzek
Nowe drzewo chcę posadzić
Krople rosy chcę ocalić
By spadł deszcz

 Gdy dorośniesz chciałbym
Dać ci świat
W którym można pięknie żyć
Chcę ocalić dla nas błękit i wiatr
No bo jak
Jak w oczy spojrzę ci?

 Gdy dorośniesz chciałbym
Dać ci świat
W którym można pięknie, dobrze żyć




Autor:

sobota, 30 listopada 2019

JEDNO

Jeśli jest tylko
Jedno
Jesteś
Tym
A więc skąd lęk przed
Nieznanym?
Cierpieniem?
Śmiercią?
Skąd wielość światów w
Jednym?
Zawsze na ratunek pozostaje ciche
Nie wiem...

Autor:

czwartek, 28 listopada 2019

 * * *
Jestem

Nie wiem, czy dusza wybrała
Czy przypadek dziejowo-biologiczny
Czy doszukiwać się sensu
Czy prosta wdzięczność
Za to, kim jestem
Wystarczy

Mam w sercu zobowiązanie
Wobec wspólnoty wszystkiego
Co mnie ukształtowało

Miłość i wdzięczność
Zawsze są wyborem

Autor:

piątek, 22 listopada 2019

Piosenka motyla w listopadzie

Ta chwila jakby
Nie było mnie w listopadzie
Ten dźwięk jak
Drganie rozgrzanego powietrza
Ten głos jak
Zmysłowa tęsknota
To światło jakby
Motyl przeleciał przez duszę

I dusza zatańczyła
Jakby listopada nigdy nie było





* * *
Nie szukaj, czego brak.
Zobacz, jak piękne to, co jest.
Autor:

sobota, 12 października 2019

Zanim się zaczęło...

tylko jedna łza
zanim świat
zapadł się w szczelinę pomiędzy
marzeniem i rzeczywistością
tylko łza
na obmycie tęsknoty
z kurzu złudzeń
tylko jedna
na pożegnanie
niepowitanego


Autor:

poniedziałek, 7 października 2019

Późnowieczorny stan wewnętrzny







Odganiam zadania do wykonania
Pochylam się nad strumieniem słów
Przeglądam się w przepływie cudzych znaczeń
Bezwstydnie rozbieram się z wydarzeń
Pozwalam sobie odpocząć
od reakcji
od wniosków
od zapamiętania
od wyławiania informacji
z nurtu, któremu czasem daję się porwać donikąd
Autor:
Subskrybuj: Posty (Atom)