A kiedy nie wiem

A kiedy nie wiem
staję wtedy naga
przed sobą
i mogę ubrać się
w twarz, gębę, maskę
lub zobaczyć, że
nagość
jest kolejną iluzją
niedoskonałym ubraniem
dla
nie wiem

KOBIETA W LUSTRZE

Przed snem...
Przed dniem...
Przed nowym końcem i początkiem...
Przypominam sobie siebie
A, to Ty...
A, to Ja...
Już prawie pamiętam...
Że jestem w moim życiu
Pomiędzy kartkami w kalendarzu
A, tak...
Spotkałyśmy się kiedyś...
Choć nie znamy się z widzenia

JEDNOZWIELOKROTNIENIE

fot. Jacek Woźny

Jestem podwójna

i zwielokrotniona w porywach

uczuć

wolnych elektronów

przyłączających się do każdego

niekompletnego ludzkiego atomu

Klękam

przed ołtarzem

i staję się Jednym

znikam

w Miłości

A kiedy budzę się

w środku nocy

pomiędzy

czasem a świadomością

materią a nieskończonością

tęsknotą a spełnieniem

słyszę bicie Twego Serca

we mnie

I znowu jestem podwójna

i zwielokrotniona

w porywach myśli

nim zasnę

w Tobie

ZMĘCZONA

Zraniona

Przygięta przez wichurę

Na jednej nodze

Podparta kosturem

Wciąż stoję

Obracam twarz do słońca

Do deszczu

Wyciągam uschnięte ramiona

Po kroplę

Czułości

Nim usnę

Zmęczona

Przez

fot. Jacek Woźny

zaNIM

fot. Jacek Woźny

Zanim zniknę za Nim
chcę zatrzymać się
w otwartych drzwiach
by świat oślepł
Jego światłem

Nie wierz mi na słowo

Wejdź
i spłoń
ze mną

GRAFOMOTORYKA

Jestem linią ciągłą

która czasem zrywa się do lotu

i wraca

Zapisem historii życia

moją ręką

złączoną z dłońmi

tych za mną

i przede mną

Ile kropek rozdzieli nasze trwanie

Ile zatrzymań połączy nas

w przyczynowo-skutkowy ruch

nigdy

niekończącej się

ciekawości