***

Śniło mi się

że

noszę nowe życie pod sercem

Tylko

serce o tym nie wiedziało 





SZUKANIE  WIOSNY

Pod krzewem
w pąkach nierozkwitłych,
znalazłam koralik
wypłowiały.
Nie podniosłam go.
Nie uśmiechnęłam się.
Już nie wierzę w spojrzenie w oczy
dobrego człowieka.
Dziś
nie było nikogo
na ścieżce.

GOODBYE MY JOY

Żegnaj radości, nie moja, nie cudza...
Żegnaj ułudo chwili,
impresjo niepochwycona
marzeniem przelotnym ni pędzlem...

Żegnaj smutku, nie mój, nie wspólny...
Żegnaj w błysku ostrza,
które przecięło ciszę
niecierpliwych strun szarpnięciem...

Żegnaj tęsknoto, czy moja...? czy nasza...?
Żegnaj ze słów i spojrzeń,
zostań w sercu
odwieczną przeczucia pieczęcią.

Milczenie...

***

Wszystko, co wiedziałam kiedyś

było przeczuciem

Mocno trzymałam chwilę za rękę

dopytując

czy ma na imię Nadzieja?

A ona milczała

Patrzyła mi w oczy

z łagodnym uśmiechem

Wszystko, co wiem teraz

jest bólem

Moja dłoń chwyta pustkę

Milczę

bo to, co jest  -  nie ma imienia

Milczy ze mną

Patrzy mi w oczy

szukając u mnie współczucia

Samotność

samotność
karmi się mną
współczuję jej
i pozwalam
wysączać siebie przez słomkę
wiem
jak to jest
umierać
po omacku
bez kropli
dotyku

SEN O NIEMOŻLIWYM

Piasek
przesypywanie pustyni
do dziurawego worka
lniane sploty rozsnuwają się
im więcej piasku
tym bardziej worek
zamienia się w sito
z coraz większymi dziurkami

Zbieram piasek
żeby podzielić się z Tobą
pustynią
ciągnę
coraz bardziej pusty worek
nie mogę
zanieść Ci siebie
z pustynią
nie mogę
przynieść Ciebie
na moją pustynię

Tak jak Ty nie możesz
przypłynąć
wraz z całym Twoim oceanem

Każde z nas
tylko samo
tylko o własnych siłach

Jak nienasycenie
trzeba pragnąć podróży
by
dojść
do
Innego

Potem
powracać
do
cudzego świata

Potem
wędrować
razem
od granic do granic

Spotykać się
na wydmie nad brzegiem

Oddalać
w przestrzenie bezbrzeżne

Znikać
w muzyce piasku i wody

Pojawiać się
w ciekawości i tęsknocie
pustyni i oceanu

Jeśli mamy ten świat uczynić wspólnym

Jak...?

JESTEM

***
Jestem.
Chociaż nie tu...
Chociaż nie w porę...
Chociaż nie akurat...
Chociaż nie tak...
Chociaż nie taka...
Jestem.
Dla Ciebie
i dla siebie
 i nie tylko...
Jestem.
W miłości
która nie potrzebuje pytać
a czasem
potrzebuje pytać aż nadto
z lęku
przed utraceniem choć kropli
przed nadmiarem
miłości...

***

Jestem piosenką

donośną i śmiałą.

Jestem ufnością,

co nie zna podstępu.

Jestem nastrojem

i myślą nietrwałą.

Jestem spokojem

skały z odmętu.

Nie muszę wyglądać

ponad powierzchnię,

żeby się prawdy o świecie uczyć.

Czuję, jak życie

pulsuje niespiesznie.

Przeczuwam prawdę

w otchłani wzruszeń.

Nie muszę szukać

głębiej i dalej

tego, co świat zwie

mądrością i szczęściem.

Nie muszę szukać

sensu i znaczeń.

Wszystko jest we mnie.

Tym wszystkim

- Jestem.

fot. Piotr Syposz

Nie bój się

Nie bój się - jestem przy Tobie

Tak mówię sobie, gdy otwieram oczy

Nie bój się - bo ze strachu to

Całe świata zło pokątnie się rodzi

Kochaj wciąż - choćby nieba skrawek

Choćby czekoladę, a najlepiej siebie

I dziecko, które drży zgubione w Tobie

Bo o miłości jeszcze nic nie wie...