Wdzięczność za wiosnę.  

Tęsknota za czułością i delikatnością kwiatów.

Marzenie  jak ciepłe nieprzebudzenie.

Mogę się przytulić do siebie

zamiast.

czy mi potrzeba schodów do nieba?

Kiedy w marzeniach schody do nieba
kuszą, że jest gdzieś nieziemski raj
lecę na oślep, jak ćma w ten płomień
byle w to ciepło, którego brak
A chwilę potem otwieram oczy
Czuję stopami mój ziemski grunt
W sercu trzepocą ptaków odloty
oddech przynosi zapachy łąk
I jest tęsknota, i smutek w oczach
lecz jest i uśmiech, i dotyk rąk
Po co wędrować po stromych schodach
gdy rajski ogród kwitnie o krok?

ORZECH

To tylko orzech
To tylko zalążek
To tylko przyszłe drzewo
To tylko spodziewane owoce

Zamknięte w twardej łupinie

Jeszcze zamknięte
Jeszcze uśpione
Jeszcze niepewne, czy będą

Zalęknione, że tylko tyle

Nie rozłupuj tego orzecha
Otul go ciepłą ziemią
Podlewaj z miłością
On potrzebuje czasu
By wykiełkować

NIEPRZEMIJANIE

Jestem
ruchem
przepływem
krążeniem
wymianą komórkową
świadomością
wymiany

Jestem
tu i teraz
cudem przeistoczenia materii
w ducha

Jestem
za 100 lat
przeistoczeniem ducha
w materię

Jest we mnie
węgiel z wnętrza Ziemi
i odprysk meteoru
na pojednanie
z innymi
planetami

Jest we mnie
oddech człowieka z jaskini
zatrzymany
w pamięci
genu

Jest we mnie
śmiech
moich prawnuków
którzy urodzą się
z kwantu mojej energii
którzy będą gryźć jabłko
wyrosłe z mojego ciała

Dziękuję wam
moi przodkowie we mnie
dostałam wszystko
czego potrzebuję

Jestem
i będę
aby karmić
nawet gdy tutaj
na pozór
mnie nie będzie

Jestem
świadomością
nieprzemijania

Zostawiam ci moją łzę szczęścia
płynącą ze źródła
płynącą do oceanu
wspomnij mnie
gdy będziesz spragniony

Jestem

DZIĘKOWANIE CODZIENNE

niecodzienne to dziękowanie codzienne
za okruchy chleba
za słońce
za dobre słowo
i za kąśliwe, bo zabolało na zmianę pogody
jak ból w stawach
i za ten ból dziękuję

wiążę dziękczynne wstążeczki
na gałązkach dni
mieszkam
w różnobarwnym lesie
wdzięczności 

TO TAKIE DZIWNE

To takie dziwne
że dziwię się brzmieniu słów, które znam od urodzenia
To takie dziwne
że po raz pierwszy dostrzegam słońce, które świeci od zawsze

Czym dotąd były zajęte moje uszy?
Czym dotąd były zajęte moje oczy?
Czym dotąd były zajęte moje myśli?

To takie dziwne
że ludzie dziwią się moim zdziwieniom ...

SKARB

"... gdzie jest skarb wasz, tam będzie i serce wasze ..."
Chodzą
Szukają
Wypatrują
Życie mija
Na podróżach
Na pytaniach
Tęcza pojawia się i znika
A z nią garniec gliniany
Pełny po brzegi
I czasem trzeba zamienić się w glinę
I rozpaść na tysiąc kawałków
By odsłonić serce
Skarbu